آسیبشناسی وفاق در دولت چهاردهم
آسیبشناسی وفاق در دولت چهاردهم
سیدصادق حقیقت
عضو هیأت علمی پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی
(همایش وفاق ملی و تعاملات بین المللی، پژوهشکده امام خمینی، 6 خرداد 1404)
وفاق، به عنوان شعار محوری دولت چهاردهم، بدون تردید، همراه با دستاوردهای زیادی بوده است. این دستاوردها شامل مسائل مهمی در حوزه سیاست داخلی و خارجی می‌شود. از آن جمله، می‌توان به همدلی و هم‌زبانی در سطح داخلی، و امکان گفتگو با قدرت‌های بزرگ و کشورهای همسایه، در راستای زدودن غبار جنگ و خشونت سیاسی و نظامی، اشاره نمود. در عین حال، وفاق در ایران معاصر- و به شکل خاص در دولت چهاردهم- نیاز به آسیبشناسی دارد. هدف از این امر، شناخت هرچه بهتر ابعاد کاستی‌های موجود، برای رفع آنها و ترمیم وضع موجود، می‌باشد. آسیبشناسی وفاق می‌تواند در دو حوزه سیاست داخلی و خارجی قابل بررسی باشد. علاوه بر ابهام مفهومی، مهم‌ترین آسیب‌های وفاق در این دو حوزه عبارتند از: امکان برداشت از وفاق به معنای تقسیم قدرت با رقبای سیاسی، حساس نبودن نسبت به انصاف و عدالت در ابعاد مختلف، نسبت برقرارنکردن با تحزب و نهادینهسازی دموکراسی، ابهام در مرز مسئولیت‌های فراملی و منافع ملی، مشخص نبودن موضع نسبت به سیاست گرایش، و ابهام در دفاع از نیروهای نیابتی
پادکست این نشست علمی را می توانید در آدرس زیر پی گیرید
s_sadegh_haghighat@