• صفحه نخست
• زندگی نامه
• کارنامک
• ارتباط با دانشجویان
• نگارخانه
• پیوندها
• ارتباط با من

سیره سیاسی امام رضا(ع)

چکیده:

در اندیشه­ی شیعیان سیره و رفتار ائمه­ی معصومین به سبب نصب الهی و مصونیت از خطا و گناه همواره می­تواند بعنوان الگوی ثابت برای تمام انسان­ها قرارگیرد. بی­شک علی بن موسی الرضا بعنوان هشتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت نیز از این قاعده کلی مستثنی نخواهد بود؛ ایشان در طول حیات پرخیر و برکت خویش در مواجهه با مسائل مختلفی همچون: مناظره با اصحاب ملل، برخورد با خلفای عباسی بخصوص هارون، امین و مأمون، نوع برخورد با فرق اسلامی مانند: واقفیه، امامیه، زیدیه، غلات و موضوع ولایتعهدی از سبک و سیره­ی سیاسی خاصی پیروی می­کردند. اما درک و فهم صحیح از سیره سیاسی امام رضا مستلزم توجه به دو مسأله­ی اساسی است: یکی آشنایی اجمالی با شرایط اجتماعی ـ سیاسی عصر امام رضا و دیگری نقش و جایگاه امامت در اندیشه­ی سیاسی حضرت؛ زیرا امامت در اندیشه­ی سیاسی حضرت نقشی کلیدی و محوری دارد تا جایی که حتی راهبرد و جهت­گیرهای سیاسی ایشان بر اساس شاخص امامت هماهنگ و بالانس می­گردد. پاسداری از اصول امامت، تبین جایگاه امامت، بسط فرهنگ امامت، مبارزه با مدعیان امامت در اندیشه­ سیاسی حضرت نقشی حیاتی و موثر دارد؛ زیرا سیاست و امامت در دستگاه فکری امام رضا به اندازه­ی با هم قرابت دارندکه حکومت شعبه­ی از امامت قلمداد می­گردد. امام علاوه بر رهبری دینی زعیم سیاسی امت نیز بشمار می­آیند و با وجود امامان افضل رجوع به رهبر مفضول جایز نخواهد بود.