اسلام سياسي و دموكراسي در ايران
راهنما |
مشاور |
دانشجو |
دانشگاه |
تاریخ دفاع |
|
|
محمد پاك پرور |
مفید |
85/12/17 |
چکیده:
در این پایان نامه به سنجش نسبت میان اسلام سیاسی و دموکراسی در ایران معاصر پرداخته می شود. هدف بر این است که چگونگی فهم و موضع گرایش های گوناگون اسلام سیاسی نسبت به دموکراسی مشخص گردد. اسلام سیاسی به عنوان یک گفتمان در نظر گرفته شده که گرایش های گوناگونی را در خود جای داده است. در این پایان نامه ابتدا شاخصه های دموکراسی مدرن و لیبرال استخراج شده اند تا در ادامه با گرایش های گوناگون اسلام سیاسی در ایران معاصر نسبت سنجی شوند. با توجه به عدم اتفاق نظر بر معنای دموکراسی، مفهوم دموکراسی در گفتمان لیبرال دموکراسی را ملاک ستنجش اسلام سیاسی با دموکراسی قرار داده ایم. روش مورد استفاده در این پایان نامه، روش گفتمانی است که به سبب تناسب با موضوع برگزیده شده است. تناسب این روش از آنجا است که بر اساس این روش، دموکراسی میتواند معانی گوناگونی به خود بگیرد و در هر گفتمان به معنائی خاص باشد.در طی فصول گوناگون این پایان نامه مشخص می شود که گرایش های گوناگون اسلام سیاسی در موضع و فهم خود نسبت به دموکراسی، به مفهوم مردم سالاری دینی می رسند که دموکراسی را مقید به اسلام و دین می داند و با شاخصه های دموکراسی لیبرال در تضاد و تعارض است.