• صفحه نخست
• زندگی نامه
• کارنامک
• ارتباط با دانشجویان
• نگارخانه
• پیوندها
• ارتباط با من

فدائیان و خشونت

چکیده:

دوره پس از جنگ جهانی دوم همزمان با از میان رفتن استبداد رضا‌خانی و فضای باز سیاسی- اجتماعی به وجود آمده، زمینه بروز و ظهور جریان‌های مختلفی در دوره 1320 ایران گردید. مشکلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی موجود در جامعه با ریشه‌های داخلی و خارجی، زمینه را برای ظهور جریان‌های رادیکال اسلامی با هدف رهبری جامعه مسلمین و اتحاد آنها در مواجه با معضلات، فراهم نمود. جریان فدائیان اسلام به رهبری سید‌مجتبی‌میرلوحی در سال 1324 هنجار عملی خشونت‌طلبانه را در واکنش به این مشکلات اتخاذ نمود. این مقاله با تشریح علل و عوامل بی‌نظمی در جامعه 1320 ایران، ابعاد و جایگاه خشونت را در مشی سیاسی فدائیان اسلام با نگاه به جامعه آرمانی نواب صفوی در فضای سیاسی 1330 بررسی خواهد نمود. این مقاله با تشریح وضعیت خشونت در اندیشه سیاسی جهان و اسلام، به بررسی سیر تطور تاریخی جریان فدائیان اسلام پرداخته و شخصیت فدائیان اسلام را بر اساس جایگاه خشونت مورد بررسی و تفرس قرار می‌دهد.  یکی از وجود جریان های رادیکال در جهان توسل به خشونت است؛ در این مجال تلاش گردیده ضمن بررسی وجوه تمایز میان مشی خشونت سیاسی و تساهل( نه به معنای غربی آن)، وجوه اشتراکی و افتراقی جریانات رادیکال نوظهور اسلامی را که امروزه تحت عنوان بنیادگرایان اسلامی شناخته می‌شوند، با جریان فدائیان اسلام بررسی گردد.