مصاحبه با پدر سازه انگاری، نیکلاس اونف
سازه انگاری اجتماعی چارچوبی همراه با مفاهیم پسامدرن، اما گشوده نسبت به همه روش ها حتی روش های کمی، است
مصاحبه با پدر سازه انگاری، نیکلاس اونف
فلوریدا، 23 خرداد 1396
- همه چیز از جمله روابط بین الملل، در ساختاری به نام (روابط) اجتماعی معنا پیدا می کند.
- لیبرالیسم و نو واقع گرایی نمی توانند همه واقعیت را توضیح دهند.
- نظریه من در دو مسئله از الکساندر ونت جدا می شود: اول این که برای واقعیت خارجی اصالتی نمی بینم؛ چرا که جهان ساخته ذهن ماست؛ و دوم آن که بر اساس نظریه «بازیهای زبانی»، زبان یک پارادایم کامل است و معنا را می سازد. اشکال به ونت این است که او هم نمی تواند از چارچوب دولت و عقلانیت بیرون آید.
- سخن و قواعد بین ساختار و کارگزار وساطت می کنند.
- آن چه ارائه کرده ام یک «چارچوب» است، و نه یک «نظریه»؛ و بنا نیست مسائل سیاست خارجی را حل کند.
- «چارچوب» سازه انگاری نسبت به بقیه روشها، حتی روشهای کمی، گشوده است.
- اصطلاح سازه انگاری جدید (new constructivism) دستاورد چندانی ندارد.
- من همانند مایکل سندل جمهوری گرا هستم؛ و معتقدم جمهوری گرایی با سازه انگاری قابل جمع است.
(متن کامل مصاحبه انشاالله در قالب کتابی مستقل چاپ خواهد شد)